ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ: ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΔΡΑΜΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
ΑΝΝΑ ΜΑΥΡΟΛΕΩΝ
Σκοπός του μαθήματος είναι να προσεγγίσει το θέμα της πρόσληψης των γυναικείων μορφών, οι οποίες βασίζονται στους μυθολογικούς πυρήνες του αρχαίου δράματος, μελετώντας την σκηνική ανάπτυξη και παρουσία τους στο νεοελληνικό θέατρο. Οι γυναικείες μορφές του αρχαίου ελληνικού δράματος στην σύγχρονη θεατρική γραφή υπογραμμίζουν την διαχρονικότητα των στερεοτύπων, βάσει του τρόπου που κάθε εποχή αντιλαμβάνεται τον εαυτό της και συνομιλεί με το ιστορικό παρελθόν της. Οι γυναικείες περσόνες μέσω της σύγχρονης θεατρικής σκηνής, αναδιατυπώνουν τις προθέσεις των ίδιων των κειμένων, σε διάλογο με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και την σύγχρονη θεατρική τέχνη.
Λιγότερα
Σκοπός του μαθήματος είναι να προσεγγίσει το θέμα της πρόσληψης των γυναικείων μορφών, οι οποίες βασίζονται στους μυθολογικούς πυρήνες του αρχαίου δράματος, μελετώντας την σκηνική ανάπτυξη και παρουσία τους στο νεοελληνικό θέατρο. Οι γυναικείες μορφές του αρχαίου ελληνικού δράματος στην σύγχρονη θεατρική γραφή υπογραμμίζουν την διαχρονικότητα των στερεοτύπων, βάσει του τρόπου που κάθε εποχή αντιλαμβάνεται τον εαυτό της και συνομιλεί με το ιστορικό παρελθόν της. Οι γυναικείες περσόνες μέσω της σύγχρονης θεατρικής σκηνής, αναδιατυπώνουν τις προθέσεις των ίδιων των κειμένων, σε διάλογο με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και την σύγχρονη θεατρική τέχνη.
Σκοπός του μαθήματος είναι να προσεγγίσει το θέμα της πρόσληψης των γυναικείων μορφών, οι οποίες βασίζονται στους μυθολογικούς πυρήνες του αρχαίου δράματος, μελετώντας την σκηνική ανάπτυξη και παρουσία τους στο νεοελληνικό θέατρο. Οι γυναικείες μορφές του αρχαίου ελληνικού δράματος στην σύγχρονη θεατρική γραφή υπογραμμίζουν την διαχρονικότητα των στερεοτύπων, βάσει του τρόπου που κάθε εποχή αντιλαμβάνεται τον εαυτό της και συνομιλεί με το ιστορικό παρελθόν της. Οι γυναικείες περσόνες μέσω της σύγχρονης θεατρικής σκηνής, αναδιατυπώνουν τις προθέσεις των ίδιων των κειμένων, σε διάλογο με το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και την σύγχρονη θεατρική τέχνη.
Α/ Η θέση της «γυναίκας» και του «άνδρα» στην αρχαία ελληνική κοινωνία βάσεις των ιστορικών αναφορών (αρχαίες πηγές) και των σύγχρονων θεωριών.
Β/ Γυναικείες μορφές στο αρχαίο ελληνικό θέατρο: πρόσληψη των αρχαιοελληνικών θεατρικών κειμένων, μέσα από τις σύγχρονες σκηνοθετικές προσεγγίσεις:
- Αντιγόνη, Ισμήνη,
- Ηλέκτρα, Ιφιγένεια, Κλυταιμνήστρα,
- Ελένη, Πηνελόπη, Άλκηστις, Ανδρομάχη,
- Εκάβη, Κασσάνδρα,
- Μήδεια, Αγαύη,
- Λυσιστράτη, Πραξαγόρα,
Γ/ Πρόσληψη των αρχαιοελληνικών μύθων, του έπους και της τραγωδίας στη νεοελληνική δραματουργία από τον 19ο έως τον 21ο αιώνα.
Δ / Μελέτη των κειμένων των:
- Κ. Ραγκαβή,
- Ν. Καζαντζάκη,
- Ά. Αλεξάνδρου,
- Γ. Ρίτσου,
- Ι. Καμπανέλλη,
- Μ. Λυμπεράκη κ.α.
