ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΙΙ (TS216)

Γιάννης Λεοντάρης

Περιγραφή

(GR)

Το μάθημα Υποκριτική ΙΙ συνδυάζει την πρακτική καλλιτεχνική εξάσκηση με τη θεωρητική γνώση. Απευθύνεται στους φοιτητές της  κατεύθυνσης Σκηνικής Πρακτικής. Στόχος του μαθήματος ως προς τη θεωρητική του διάσταση, είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τους μεγάλους σταθμούς της υποκριτικής τέχνης στον κινηματογράφο και το θέατρο μέσω της κριτικής ανάλυσης σκηνών από κινηματογραφικές ταινίες και παραστάσεις, υπό το πρίσμα της υποκριτικής. Ως προς την καλλιτεχνική εφαρμογή οι φοιτητές εξάσκούνται στη διαχείριση του θεατρικού λόγου με έμφαση στις εξής κατευθύνσεις: επεξεργασία της λέξης, ως ελάχιστης νοηματικής μονάδας του κειμένου, διαχείριση της ηχητικής και ρυθμικής αξίας λέξεων και φράσεων, στίξη, απεύθυνση, κατανόηση νοηματικών επιπέδων. Τελικός στόχος, στο τέλος των μαθημάτων, οι φοιτητές να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν το κείμενο ως εύπλαστο υλικό σκηνικής έκφρασης. Η μέθοδος που ακολουθείται είναι πρωτότυπη, δοκιμάζεται και εμπλουτίζεται από το 2005 μέχρι σήμερα σε συνεργασία τό

Περισσότερα  

Ενότητες

(GR)

1. Σταθμοί της Υποκριτικής στον κινηματογράφο και το θέατρο (Α’μισό του 20ου αιώνα)

2. Σταθμοί της Υποκριτικής στον κινηματογράφο και το θέατρο (Β’μισό του 20ου αιώνα)

3. Σταθμοί της Υποκριτικής στον κινηματογράφο και το θέατρο (Σύγχρονες τάσεις.)

4. Αποδόμηση του κειμένου σε λέξεις. Προσέγγιση της λέξης μέσω των αισθήσεων: ακοή, γεύση.

5. Σύνθεση σε φράσεις: υπονόμευση της συμβατικής στίξης και αναζήτηση ρυθμών. Άσκηση πάνω στην έννοια της αμφιβολίας για το κείμενο.

6. Απεύθυνση του κειμένου στον συμπάικτη: έμφαση στη διαδικασία μεταφοράς νοήματος και όχι συναισθημάτων. Ασκήσεις επικοινωνίας.

7. Ασκήσεις κατανόησης του κειμένου μέσω της επικοινωνίας.

8. Απεύθυνση και σχέση με το χώρο. Εγγύτητα και απόσταση Η ανάγκη της απεύθυνσης και η ενεργοποίηση των συναισθημάτων.

9. Ασκήσεις προετοιμασίας του σώματος για την “είσοδό” του ηθοποιού στην πρόβα. Έμφαση στο διαχωρισμό των εννοιών ζέσταμα και training (άσκηση/προπόνηση).

10. Θεωρητική διδασκαλία πάνω σε προβλήματα εκφοράς του λόγου στην τέχνη της υποκριτικής.

11. Ασκήσεις μετατόπισης της ενέργειας: η απεύθυνση του λόγου συνδυάζεται με συνθήκες σωματικής δυσκολίας. Η μετατόπιση της ενέργειας ως παράγοντας ενεργοποίησης συναισθημάτων.

12. Ασκήσεις μετατόπισης της ενέργειας: η απεύθυνση του λόγου συνδυάζεται με συνθήκες σωματικής δυσκολίας. Η μετατόπιση της ενέργειας ως παράγοντας ενεργοποίησης συναισθημάτων.

13. Ασκήσεις μετατόπισης της ενέργειας: η απεύθυνση του λόγου συνδυάζεται με συνθήκες σωματικής δυσκολίας. Η μετατόπιση της ενέργειας ως παράγοντας ενεργοποίησης συναισθημάτων.

 

(ENG)

 

1. Main acting approaches in Cinema and Theater (First Half of the 20th Century)

2. Main acting approaches in Cinema and Theater (Second Half of the 20th Century)

3. Acting in Cinema and Theater (Contemporary Trends.)

4. Decomposition of theatrical text into words. Approaching the word through the senses: hearing, taste.

5. Phrase synthesis: undermining conventional punctuation and searching for rhythms. Exercise on the concept of "doubt" about the text.

6. Addressing the text to: emphasis on the process of conveying meaning and not emotions. Communication exercises.

7. Text comprehension exercises through communication.

8. Address and relationship with the space. Proximity and distance The need to address and activate emotions.

9. Exercises to prepare the body for the "entry" of the actor in the rehearsal. Emphasis on the separation of the concepts warm-up and training (exercise / training).

10. Theoretical teaching on speech problems in the art of acting.

11. Energy shift exercises: speech directing is combined with conditions of physical difficulty. The shift of energy as a factor of activation of emotions.

 

 

 

  • Χριστίνα Αδάμου (επιμ.), Ο ηθοποιός ανάμεσα στη σκηνή και την οθόνη, Αθήνα, Καστανιώτης, 2008.
  • Ανατόλι Βασίλιεφ, Επτά ή οκτώ μαθήματα θεάτρου, (μετ.Δέσποινα Σαραφείδου), Αθήνα, ΚΟΑΝ, 2008
  • Πήτερ Μπρουκ,Νήματα χρόνου,(μτφ. Νίκος Χατζόπουλος), Αθήνα, Κοάν, 2001.
  • Πήτερ Μπρουκ,Η ανοιχτή πόρτα, (μτφ. Μαρία Φραγκουλάκη), Αθήνα, Κοάν, 1998.
  • Valere Novarina,Γράμμα στους ηθοποιούς υπέρ Λουί Ντε Φινές,(μτφ. Βασίλης παπαβασιλείου, Αθήνα, Άγρα, 2003.
  • Ντενί Ντιντερό,Το παράδοξο με τον ηθοποιό,(μτφ. Αιμίλιος Βέξης), Αθήνα, Πόλις, 1995.
  • Ζαν Ντυβινιό, Ο ηθοποιός,(μτφ. Μυρτώ Ράις), Αθήνα, Νεφέλη, 2000.
  • Γιόσι Όιντα,Ο αόρατος ηθοποιός,(μτφ. Θοδωρής Τσαπακίδης-Μαριλίτα Λαμπροπούλου), Αθήνα, Κοάν, 2003.
  • Γιόσι Όιντα, Ο ακυβέρνητος ηθοποιός, (μτφ. Ελένη Παπαχριστοπούλου), Αθήνα, Κοάν, 2001.
  • Κονσταντίν Στανισλάβσκι, Πλάθοντας ένα ρόλο, (μτφ. Άγγελος Νίκας), Αθήνα, Γκόνης, 1977.

Πέραν της θεωρητικής διδασκαλίας, κατά τη διάρκεια των μαθημάτων δοκιμάζονται οι ακόλουθες ασκήσεις:

-Ασκήσεις προετοιμασίας του σώματος για την “είσοδό” του ηθοποιού στην πρόβα. Έμφαση στο διαχωρισμό των εννοιών ζέσταμα και training (άσκηση/προπόνηση).

-Ασκήσεις για το ζέσταμα της φωνής.

-Θεωρητική διδασκαλία πάνω σε προβλήματα εκφοράς του λόγου στην τέχνη της υποκριτικής.

-Εξάσκηση πάνω στα στάδια επεξεργασίας του λόγου: θεατρικά κείμενα.

-Ασκήσεις απεύθυνσης του λόγου στον συμπάικτη σε στατική συνθήκη.

-Ασκήσεις μετατόπισης της ενέργειας: η απεύθυνση του λόγου συνδυάζεται με συνθήκες σωματικής δυσκολίας. Η μετατόπιση της ενέργειας ως παράγοντας ενεργοποίησης συναισθημάτων.

Τα εργαστηριακά καλλιτεχνικά μαθήματα της Υποκριτικής και της Σκηνοθεσίας στηρίζονται κυρίως στην εμπειρία που αποκομίζει ο φοιτητής από τη διαδικασία της πρόβας και πολύ λιγότερο στην αφομοίωση θεωρητικής γνώσης. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η βιβλιογραφία σχετικά με ζητήματα που αφορούν στην πρακτική του θεάτρου, είναι αρκετά πλούσια. Κατά συνέπεια, η διαδικασία της ανάγνωσης μοιάζει πλέον εξαιρετικά φιλική με αυτή της θεατρικής πρόβας. Ειδικά στα πλαίσια ενός πανεπιστημιακού μαθήματος Υποκριτικής, τα θεωρητικά κείμενα έρχονται να συμπληρώσουν το βίωμα της θεατρικής πράξης, κάτι που ενδεχομένως δεν παρέχεται ως δυνατότητα σε αντίστοιχα μαθήματα δραματικών σχολών. Οι φοιτητές μπορούν να ανατρέξουν στις μελέτες (βιβλία και άρθρα) που προτείνονται για το συγκεκριμένο μάθημα, στις σημειώσεις, καθώς και στα αποσπάσματα από το βιβλίο των Γιόσι Όιντα, Λόρνα Μάρσαλ, Ο Αόρατος Ηθοποιός, (μτφ. Θοδωρής Τσαπακίδης-Μαριλίτα Λαμπροπούλου), Αθήνα, ΚΟΑΝ, 2003, τα οποία περιέχονται στο e-class σε ψηφιακή μορφή, στο χωρο: "ΕΓΓΡΑΦΑ".

(GR)

Η τελική εξέταση περιλαμβάνει συνδυασμό γραπτής εξέτασης (50%) και καλλιτεχνικής παρουσίασης (50%):

Α. Γραπτή εξέταση: στο τέλος του εξαμήνου οι φοιτητές και οι φοιτήτριες καλούνται να εξεταστούν στα θεωρητικά αντικείμενα που διδάχθηκαν. Η ύλη στηρίζεται σε σημειώσεις από τις θεωρητικές διαλέξεις καθώς και σε αποσπάσματα της βιβλιογραφίας. Η εξεταστέα ύλη γνωστοποιείται εγκαίρως στους φοιτητές.

Β. Τελική  δημόσια καλλιτεχνική παρουσίαση θεατρικού μονολόγου.

Η αξιολόγηση είναι ατομική και εξετάζει το βαθμό πληρότητας της καλλιτεχνικής ερμηνείας του φοιτητή βάσει των παρακάτω κριτηρίων:

  1. Διαθεσιμότητα
  2. Εργατικότητα
  3. Αφομοίωση σκηνικών οδηγιών
  4. Σκηνική διαχείριση θεατρικού κειμένου
  5. Βαθμός αξιοποίησης φυσικών φωνητικών προσόντων
  6. Καθαρότητα απεύθυνσης, αντιληπτική ικανότητα ανάλυσης του θεατρικού κειμένου.

Στα καλλιτεχνικά μαθήματα, ειδικά στους τομείς της Υποκριτικής και της Σκηνοθεσίας, τα κριτήρια αξιολόγησης τα κριτήρια εμπεριέχουν πάντοτε ένα βαθμό υποκειμενισμού. Για να αποφευχθεί ο κίνδυνος αδικιών ή έντονου υποκειμενισμού, οι αξιολογήσεις και οι παρατηρήσεις γίνονται δημόσια κατά τη διάρκεια των μαθημάτων. Επίσης, στην αρχή του εξαμήνου οι φοιτητές πληροφορούνται τα ειδικά κριτήρια αξιολόγησης που ισχύουν για το συγκεκριμένο μάθημα.

(ENG)

The final exam includes a combination of a written exam (50%) and an artistic presentation (50%):

A. Written examination: at the end of the semester students are invited to be examined in the theoretical subjects taught. The material is based on notes from theoretical lectures as well as excerpts from the literature. The exam material is communicated to the students in a timely manner.

B. Final public artistic presentation of a theatrical monologue.

The assessment is individual and examines the degree of completeness of the student's artistic interpretation based on the following criteria:

Availability
Hard work
Assimilation of stage instructions
Stage management of theatrical text
Degree of utilization of natural vocal skills
Clarity of address, perceptual ability to analyze the theatrical text.


In art courses, especially in the fields of Acting and Directing, the evaluation criteria always contain a degree of subjectivity. To avoid the risk of injustice or intense subjectivity, assessments and comments are made public during the course. Also, at the beginning of the semester, students are informed about the special evaluation criteria that apply to this course.

Ο ηθοποιός ανάμεσα στη σκηνή και στην οθόνη

Κωδικός Βιβλίου στον Εύδοξο: 16844

Έκδοση: 1η έκδοση/2008

Συγγραφείς: Nacache Jacqueline,Λεοντάρης Γιάννης,Amiel Vincent,Baron Cynthia,Μιχελάκης Παντελής,Μήνη Παναγιώτα,Bignell Jonathan,Τζιουμάκης Γιάννης,Schoenmakers Henri

ISBN: 978-960-03-4843-9

Τύπος: Σύγγραμμα

 

Το παράδοξο με τον ηθοποιό

Κωδικός Βιβλίου στον Εύδοξο: 12148

Έκδοση: 5η έκδ./2009

Συγγραφείς: Diderot Denis

ISBN: 978-960-7478-04-7

Διαθέτης (Εκδότης): ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΛΙΣ ΕΠΕ