Διατροφική Συμβουλευτική (ΕΔΔ4042)

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΦΑΠΠΑ

Περιγραφή

Στο μάθημα, αρχικά θα οριστεί η έννοια της συμβουλευτικής και θα συζητηθεί η σημασία της ως συστατικό διατροφικών παρεμβάσεων. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθεί η έννοια της διατροφικής προσκόλλησης, η σχέση της με το αποτέλεσμα της διατροφικής παρέμβασης και οι παράγοντες που συνεισφέρουν στη βελτίωσή της. Σε σύνδεση με τα προηγούμενα, θα συζητηθεί ο ρόλος του Διαιτολόγου ως επαγγελματία υγείας και θα παρουσιαστούν τα γνωρίσματα ενός καλού Διαιτολόγου με έμφαση στις δεξιότητες συμβουλευτικής. Επιπλέον, θα παρουσιαστούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την τροφική επιλογή και θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνους που επηρεάζουν τη διατροφική συμπεριφορά παιδιών/ εφήβων, υπέρβαρων και ηλικιωμένων ατόμων. Συνεπακόλουθα, θα παρουσιαστούν οι θεωρίες ερμηνείας διατροφικής συμπεριφοράς (π.χ. Διαθεωρητικό Υπόδειγμα Σταδίων Αλλαγής Συμπεριφοράς) και αλλαγής συμπεριφοράς (π.χ. Συνέντευξη Κινητοποίησης) και θα συζητηθεί η συνεισφορά τους στη διατροφική συμβουλευτική και η εφαρμογή τους στη διαιτολογική

Περισσότερα  
Προτεινόμενα συγγράμματα

Βασικό σύγγραμμα

  • Γιαννακούλια Μ, Φάππα Ε (2016). Διατροφική Συμβουλευτική και Συμπεριφορά. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα (kallipos.gr). Διαθέσιμο σε: http://repository.kallipos.gr/handle/11419/577

Επιπλέον σύγγραμμα

  • Gable J. Επιμέλεια: Τσίσας Γ, Δημακόπουλος Ι, Ναούμη ΑΙ (2013). Δεξιότητες συμβουλευτικής για Διαιτολόγους. Εκδόσεις Παρισιάνου.

Ενότητες

Περιλαμβάνει παρουσίαση του μαθήματος (περιεχόμενο, τρόπος διεξαγωγής, τρόπος αξιολόγησης, συνεισφορά των γνώσεων και δεξιοτήτων που θα αποκτηθούν με την ολοκλήρωσή του στο επάγγελμα του Διαιτολόγου), ορισμό της συμβουλευτικής και της διατροφικής συμβουλευτικής. Αναδεικνύεται η σημασία της συμβουλευτικής στις διατροφικές παρεμβάσεις και συζητιώνται τα χαρακτηριστικά που την καθιστούν αποτελεσματική. Ορίζεται η διατροφική συμμόρφωση και αναφέρονται οι διάφοροι όροι που έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται για αυτή και αντικατοπτρίζουν τον τρόπο επικοινωνίας του Διαιτολόγου με τον/ την ασθενή του, αλλά και το ρόλο του καθένα μέσα στη σχέση αυτή. Συζητιέται η σχέση της διατροφικής συμβουλευτικής με τη συμμόρφωση, η συνεισφορά της πρώτης στη δεύτερη και η τελική επίδραση στο αποτέλεσμα της διατροφικής παρέμβασης. Τέλος, παρουσιάζονται οι μέθοδοι αξιολόγησής της και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό.

Παρουσιάζονται οι παράγοντες που επηρεάζουν την τροφική επιλογή σε ταξινόμηση. Συζητιούνται αναλυτικά οι ατομικοί παράγοντες που επηρεάζουν την τροφική επιλογή και η επίδρασή τους σε αυτή.

Παρουσιάζονται και συζητιούνται οι κοινωνικοί, περιβαλλοντικοί και πολιτικοί παράγοντες που επηρεάζουν την τροφική επιλογή και η επίδρασή τους σε αυτή.

Συζητιούνται οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαιτητική συμπεριφορά των παιδιών. Συζητιέται ο ρόλος του γονέα, η νεοφοβία και η επιλεκτικότητα, η πρόσβαση σε τρόφιμα και η διαθεσιμότητα τροφής, αλλά και περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως οι διαφημίσεις και το σχολικό περιβάλλον.

Συζητιέται η δημιουργία και η λογική του Διαθεωρητικού Υποδείγματος Σταδίων Αλλαγής Συμπεριφοράς, καθώς και οι δομές του. Από τις δομές,  παρουσιάζονται αναλυτικά τα στάδια αλλαγής συμπεριφοράς, η ζυγαριά απόφασης, η αξιολόγηση της ετοιμότητας για αλλαγή, η αυτο-αποτελεσματικότητα και ο πειρασμός.

Παρουσιάζονται οι διαδικασίες αλλαγής. Συζητιώνται αναλυτικά οι 5 γνωσιακές και οι 5 συμπεριφορικές διαδικασίες αλλαγής και η παρέμβαση που πρέπεινα λαμβάνει χώρα ανάλογα με το στάδιο αλλαγής συμπεριφοράς που βρίσκεται το άτομο.

Παρουσιάζεται η συνέντευξη κινητοποίησης. Αναφέρονται και εξηγουνται οι γενικές αρχές της (έκφραση ενσυναίσθησης, ανάπτυξη ασυμφωνίας, αποφυγή διαφωνίας, ολίσθηση της αντίστασης και υποστήριξη της αυτό-αποτελεσματικότητας) και παρουσιάζεται η χρήση τους στη διαιτολογική πρακτική.

Συζητιέται η ανάπτυξη της Θεωρίας Σχεδιασμένης Συμπεριφοράς, τα βασικά της συστατικά και η εφαμρογή της στη διαιτολογική πρακτική.

Παρουσιάζεται το Υπόδειγμα Πεποίθησης Υγείας, συζητιέται η ανάπτυξή του, η δομή του, η λογική του και η εφαρμογή του στη διαιτολογική πρακτική.

Παρουσιάζεται και συζητιέται η φιλοσοφία ανάπτυξης της θεραπείας αυτής, οι γενικές αρχές της, η εφαρμογή της στη διαιτολογική πρακτική και η αποτελεσματικότητά της αναφορικά με την έκβαση της διατροφικής παρέμβασης σε διάφορες περιπτώσεις. Δινεται έμφαση σε τεχνικές που χρησιμοποιούνται ευρέως στης διαιτολογική πρακτική και φαίνεται να είναι αποτελεσματικές, όπως η στοχοθεσία, η επίλυση προβλημάτων και η αυτο-παρακολούθηση.

Παρουσιάζεται η δομή της διαιτολογικής παρέμβασης και τα στάδια της διαιτολογικής συνεδρίας. Αναφέρονται, επίσης, οι δεξιότητες συμβουλευτικής που χρησιμοποιεί ο διαιτολόγος και έχουν συζητηθεί έως το μάθημα αυτό και συνδέονται με τη δομή της παρέμβασης (π.χ. αξιολόγηση του σταδίου αλλαγής για τις συμπεριφορές που χρήζουν τροποποίηση).